Als ik de namen niet meer ken
en wat ik weet meteen vergeet
zodat ik onherkenbaar ben,
Denk dan aan mij terug in de stralende zon,
Hoe ik was,
toen ik nog alles kan..."
"Als je naar mijn graf gaat om mij te bewenen,
besef dan ik ben daar niet,
ik ben niet henen.
Maar zie,
Ik ben de vlucht van de zwevende meeuw,
ik ben de glinsterende diamant van de sneeuw,
ik ben de ster die schijnt in de nacht,
ik ben in het kind dat vol naar je lacht
en als je ontwaakt bij het ochtendgloren ben ik het zonlicht op het rijpe koren .
Ik ben de zachte lenteregen.
Ik ben de wind die het riet doet bewegen,
zie ik heb jullie nog zoveel te geven,
weet lieve vrienden, ik ben niet dood, ik heb het eeuwig leven."
